Içtimaî uzaklıktan röportajlarımla bugünkü konuğum kardeş memleketten Rövşen Abdullahoğlu. O, Azerbaycan’ın bestsellerinden biri. Bugüne dek motivasyon psikolojisi, irfan, felsefe, teoloji tipinde 26 kitap yazmış. Birçok kitabı İngilizce ve Rusçaya da çevrilen muharririn kitapları memleketimizde de yayımlanıyor. Ruhsal roman cinsinde yayımlanan ‘Bu Kentte Kimse Yok Mu?’ Türkiye’de yayımlanan son kitabı. Geçtiğimiz yıl ‘Zor Olsa da Hayat Devam Ediyor’ ile tanıştığımız Rövşen Beyefendi ile kısa bir söyleşi yapmıştık. Kitaplarından ve seyahatlerinden konuşmuştuk. Artık ise ‘Bu Kentte Kimse Yok Mu?’ ile daha derin bir sohbete daldık.
Kitabın kişisel bir hikâyesi de var. Yalnızlıktan mustarip eski Amerikan futbolcusu ile yaşama sevinci yüksek ama kansere mahkum olmuş iki insanın hayat hikâyesi üzerine kurulmuş bu romanı Rövşen Beyefendi, kanser hastalarına ithaf etmiş. Ve hikâyesi yaşanmış vakalardan esinlenilmiş. Azerbaycan’da 2016-2018 yıllarında yılın en çok satan kitabı olan bu roman, kişilere da umut olmuş…
Keyifli okumalar…
YAPTIĞIM İŞİ SEVİYORUM, BU YÜZDEN DE TÜKENMEDEN ÇALIŞIYORUM
– Rövşen Beyefendi merhaba! Mahsusen bir psikolog olduğunuzdan cevabınızı merak ediyorum. Ulaşılanın dışında hisleriniz ve kaleminizle kendinizi nasıl anlatırsınız? Kendi gözünden Rövşen Abdullaoğlu kimdir?
Rövşen Abdullaoğlu kendini tam manasıyla keşfetmeye çalışan biridir. Bu yol kendimi tanıdığımdan beri başladı hâlâ da devam etmektedir. Bazen bu yolda tökezlediğim, bazen süratli ilerlediğim oluyor, bazen duruyorum. Galiba durmuyorum. Kendimi tanıdıkça başkalarını anlamam da kolaylaşıyor.
– Rövşen Beyefendi, yazmaya ne hengam başladınız?
Birinci yazılarım, üniversitede okuduğum birinci yıllara denk geliyor. O devirde gençlerin ruhsal durumları üzerine makaleler yazardım. Birebir yıllarda da birinci kitabımı yazdım. Bu kitap evrim teorisi ve paleontolojik kazılar üzerine yapılan ilmî bir çalışmaydı. Maatteessüf kitap olarak yayımlayamadım. Lakin kitaptan seçmeler gazetede seri makaleler biçiminde yayımlandı. Bundan sonraki devranımı eğitimime adadım. Çeşitli üniversitelerde iktisat, psikoloji, teoloji, Arap edebiyatı, Şark ve Garp felsefesi üzerine yüksek tahsil gördüm. Birinci kitabım ise 2011 yılında basıldı. Akabinde da gayrı kitaplar geldi. Şu ana kadar 26 kitabım yayımlanmış durumda.
– Kısa devranda ne çok kitap… Nedir bu işin sırrı?
Sevgi, yalnızca sevgi. Yaptığım işi seviyorum, bu yüzden de tükenmeden çalışıyorum, yazarlığa çok devir ayırıyorum, durmadan çalışıyorum.
– Evet yazma rutininiz nedir?
Bütün günümü yalnızca ilmi çalışmalara ayırıyorum. Farklı hiçbir şey yapmıyorum. Ya araştırıyorum, okuyorum ya eğitim veriyorum ya da eser, makale yazıyorum.
OKUR YAPITTA KENDİNİ GÖRSÜN, HAYATİ SORULARININ KARŞILIĞINI BULSUN
– Yazacağınız bahisleri seçerken nelerden besleniyorsunuz? Bahislerinizi nasıl buluyor, karakterlerinizi nasıl seçip oluşturuyorsunuz?
Kitaplarımın konusu bazen beklenmedik halde aklıma geliyor ve bazen ise bilinçli halde rastgele bir husustan düşünüyorum. Zihnime gelen mütalaaları daima not alıyorum, gece yarısı uykudan kalkıp da not aldığım durumlar oluyor. Bir de hadiseleri, hadiseleri gözlemlemeyi çok seviyorum. Mütemadi gezerim, seyahat ederim. Farklı noktalara seyahatler ediyorum, farklı medeniyyetler, farklı niyetler, farklı kişileri daima merak etmişimdir. Gezilerim sırasında daima muhabere kurarım, beşerlerle konuşurum, bir de onların lisanından dinlemek isterim kenti, evvelden okuduklarımı. Gitmeden evvel gideceğim alanı araştırırım, oraya varınca tüm gideceğim yanların planı evvelden oluşmuş oluyor. Artık beni nerede neyin beklediğini biliyorum. Bu da daha çokça malumat edinmeme yarımdcı oluyor.
Tüm bunlar zihnimde kitaba dönüştürebileceğim bahisleri oluşturuyor. Daima okumak, ilmî araştırmalar da işin bir sair tarafı. Çok şükür, şimdiye kadar hiç tasavvur yokluğu yaşamadım. Gelecekte yazacağım onlarca kitabın senaryosu artık zihnimde, notlarımda.
– Bildiğim kadarıyla Azerbaycan’da son yılların en çoksatan kitapların müellifi olarak tanınıyorsunuz. Velev ‘Bu Kentte Kimse Yok Mu?’ romanınız 3 yıl boyunca yılın en çok satan kitabı seçilmiş. Kitabı yazarken bunları varsayım eder miydiniz?
Açık konuşmak gerekirse çalışma vadesinde kitabı daha çok satıp da daha çokça gelir elde etmek niyetim hiç olmadı. İnsan kendini görmek istediği her an aynaya bakar. Şık, yararlı eser de ayna üzere okurun hislerini, iç yerküresini, fikirlerini, yaşadığı ortamı kendinde yansıtmalıdır. O hengam okur, tekrar tekrar o kitaba yönelecek, yalnızca okumayla yetinmeyip kitabın tanıtımını yapmaya başlayacak ve sonuçta kitap binlerce yeni okur kazanacak. Ben kitabı yazarken bilhassa şu duruma çok dikkat ediyorum: Okur üründe kendini görsün, hayati sorularının karşılığını bulsun. Bu Kentte Kimse Yok Mu? okurunu değiştirme gücüne sahip olan, onun kalbine ve hayatına ayna tutabilecek bir üründür. Kitabın muvaffakiyetini da yalnızca bunda görüyorum.
BU KİTAP KIŞIYE SABRETMEYİ ÖĞRETİR
– Biraz da romandan konuşalım. Okurla ne hengam buluşacak? Bu kitabı kıymetli kılan şey ne?
Bu kitapta his yükümlülüğü çokça. Kitabın hikayesiyle hisler arasındaki ilişkiyi görmek büyüleyici. Kitapı okuduktan sonra intihar mütalaasından vazgeçen, kendinde gereken azmi bularak engelli arabasından kalkıp olağan hayata dönen, depresyondan kurtulup beşerlerle münasebetlerini yine düzenleyen okurlarımın mektuplarını hatırlıyorum. Ürünü okuduktan sonra okur artık evvelki insan değilse, farklı düşünüp hayata farklı bakıyorsa demek ki asıl amacına ulaşmıştır. Bu Kentte Kimse Yok Mu? romanı da felsefi, ahlaki ve irfan istikametinden sağlam, kapsamlı hayat felsefesi sunarak gerçek gayesine varmıştır. Bu kitap birebir devirde kişiye sabretmeyi öğretir, hayat için önayak olur. İnsanın hayata bakışını değiştirir ve insanın hisleri tesirler.
– Pekala konusunu bizimle paylaşır mısınız?
Her şey, hayata bambaşka açılardan bakan iki insanın müsabakasıyla başlıyor. Evvelce çok başarılı bir sporcu olan, ama şimdilerde kendi bucağına çekilmiş, paklık vazifelisi olarak çalışan Willy’yi yine hayata bağlamak, kendisi de ağır bir illetle savaşan bir “meleğin” hizmetidir. Uzun bir yolculuktan sonra son durağı Anderson olan genç göçmen, Willy’yi hayata bağlamaya çalışır. Ancak o sırada da kendi geçmişindeki düğümlerle kaşılaşır.
Birbirlerinin yaralarına merhem olan iki yaralı ruhun hadleri aşan dokunaklı hikâyesi okurların kalbinde kendine kesinlikle bir nokta bulacak. Zira hiç kimse kendi “meleğiyle” müsabakadan bu yerküreden göçmez. O melek velev bir insan olsun isterse de bir kitap…
– Kitabınızın beşere sabretmeyi öğreteceğini söylediniz. Şöyle bir şey sormak istedim: Çok sabırlı olmak kişisi nasıl etkiliyor?
En yüksek tepeler yalnız sabırla fethediliyor. Sabır bütün faaliyetlerin başıdır. Eline kalem almak, sandalyeye oturmak ve uzun vade durmadan yazmak için sabır gerekiyor. Okumak için de sabır lazım. İstediğin olmadığında, başarısızlıkla karşılaştığında da yaptığın işi yarıda bırakmamak için de sabır lazım. Beğenilmeyen tenkitlere katlanarak pes etmemek için de sabır lazım. Tenkitlerden olumlu sonuç çıkarıp yanlışları düzeltmek için de sabır lazım.
ÂLÂ BİR MÜELLIF KESINLIKLE UYGUN BİR PSİKOLOG DA OLMALIDIR
– Hayata bakış açımız daima değişmeli mi? Değişmiyorsa bir mahalde bir cürüm mı var demektir?
Hayata bakışın mütemadi değişmesi yanlışsız değil. Kimi hususlarda değişiklik yanlıştır, velev tehlikelidir de. Örneğin, vatanımızla ilgili mütalaalarımız değişmemeli. Dün vatanı kutsal bildiysek, bugün de bu formda devam etmelidir. Bunun üzere değişmeyen birçok mülahazalarımız var. Ancak kimi bahislerde bakışlarımızın değişmesi çöküşe sebep olabilir. Bu tıp bahislerde fikirlerimizin değişmemesi, malumatımızın, hayat tecrübemizin arttığının habercisidir.
– Rövşen Beyefendi, bir psikolog oluşunuzun yazarlığınızı nasıl etkilediğini düşünüyorsunuz?
Yeterli bir müellif kesinlikle iyi bir psikolog da olmalıdır. Zira muharrir, kahramanlarını hakikat tasvir etmesi için öncelikle kişileri anlamalı, onlarla empati kurmayı başarmalıdır. Topluluğunu hissedebilmelidir. Aksi durumda yapıtları yavan ve suni olacaktır. Yazdığı gerçekleri canlandıramayacaktır. Bu türlü bir üründe okur kendini bulamayacaktır.
– Yeni çalışmalarınız neler?
Şu an Afrika kabilelerinin hayatını ve ömür uğraşını anlatan bir kitap serisi üzerinde çalışıyorum. Azerbaycan’da bu serinin ‘Ben Yiyecek Değilim’isimli birinci kitabı yayımlandı. Okurlar tarafından büyük ilgiyle karşılandı, şöyle ki bütün baskısı bir günde satıldı. Kardeş devlet Türkiye’de de bu kitabın basılmasını düşünüyorum.
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Rövşen Abdullahoğlu: Teşekkür ederim.
Bu Kentte Kimse Yok Mu?
Rövşen Abdullahoğlu
Destek Yay.
S.: 280
Kitabı almak için tıklayınız: kitap365
*
Damla Karakuş
Instagram:
Ensonhaber