İzmir’de 1992 yılında tek ayağı olmadan dünyaya gelen Şeyhmus Erdinç, kanser olduğunda bile futbol oynamayı bırakmayan babasını 6 yaşındayken kaybetti.
Erdinç, babasıyla birebir bahtı yaşamasından kaygı duyan annesinin engellemeleri ve fiziki pürüzüne karşın tutkusu olan futbolu asla bırakmadı.
AMPUTE FUTBOLLA TANIŞTI, HAYALLERİNE KAVUŞTU
Konutta buruşturduğu kağıtlardan toplar yapan ve annesini ikna ederek idmanlara katılan Erdinç, lisenin akabinde devam ettiği Gazi Üniversitesi Vücut Eğitimi Spor Yüksekokulunu da muvaffakiyetle bitirdi.
Ampute futbolla 2009 yılında tanışan Erdinç, bu süreçte herkesten daha fazla çalışıp, beslenmesine ve sıhhatine azami dikkat ederek hayallerine kavuştu.
ULUSAL KADRO’NUN “6 NUMARASI” OLDU
Ampute Futbol Ulusal Grubu’na seçilen Erdinç, 10 yıldır “6” numaralı formasıyla Ulusal Kadro’da orta saha oyuncusu olarak muvaffakiyetten muvaffakiyete koştu, kadrosunun şampiyonluklarını kutladı. Erdinç, 3 yıl evvel Engelli Kamu İşçi Seçme İmtihanı (EKPSS) sonucuyla Ulusal Eğitim Bakanlığına öğretmen olarak atandı.
Muvaffakiyetin azim ve çalışmakla kazanılacağını yaşantısıyla öğrencilerine kanıtlayan, başarılı ampute ulusal futbolcu Erdinç, 24 Kasım Öğretmenler Günü hasebiyle AA muhabirinin sorularını yanıtladı.
“ÖĞRETMENLİK, DEĞERLİ BİR SORUMLULUK GETİRDİ”
“Aslında her şey zordu” diyerek kelamlarına başlayan Şeyhmus Erdinç, Ulusal Grup atleti olmasının yanında hayali olan öğretmenlik mesleğini de yürütmekten duyduğu memnuniyeti lisana getirdi.
Atandığı günden itibaren yeşil alanlarda bile öğrencilerine örnek olmak için efor gösterdiğini anlatan Şeyhmus Erdinç, “Önceleri daha hırçın bir atlettim. Öğretmen olarak atandıktan sonra onlarca öğrencimin beni izlediği ve beni örnek aldığı şuuruyla hareket ediyorum. Bu, bana kıymetli bir sorumluluk getirdi.” diye konuştu.
“VELİLER ENDEŞELENMESİN, ÇOCUK DÜŞECEKSE DÜŞSÜN”
Sportmen olarak lakin disiplinli bir çalışmayla muvaffakiyete kavuşulabileceğini kendi yaşantısıyla kanıtladığını ve bu azmi, öğrencilerine de aşılamak için çalıştığını aktaran Şeyhmus öğretmen, şöyle devam etti:
“Haftanın 4 günü idman, 1 günü ise maç yapıyoruz. Haftanın 4 günü de okulda derse giriyorum. Genç jenerasyonlara sporu sevdirmekten, bir öğrencinin hayatına dokunmaktan büyük memnunluk duyuyorum. Bir öğrencim bana ‘Hocam beni kimse sizin kadar zorlamadığından potansiyelimi bilmiyordum’ dedi. Çocukların sonlarını zorlamamız lazım. Bu noktada bilhassa velilere büyük iş düşüyor. Veliler, spor yapacak çocukları için fazla kaygı duyuyorlar. Çocukları düşecekse düşsün, kalkmayı öğrensin, kendi başına başarabilmenin tadına varabilsin. Lakin bu halde başarıyı görebilecekler. Ben derslerimde öğrencilerimin yanılgı yapmasını istiyorum, kâfi ki yanılgı yapsın ve düzeltmeyi de öğrensin diye. Bir biçimde çocuklarımıza balık vermek değil, balık tutmayı öğretmek gerekiyor.”
“ENGELİM PÜRÜZ OLMADI”
Şeyhmus Erdinç, “Engeliniz size hayatta hangi manileri çıkardı” sorusunu yanıtlarken, “Böyle bir manim olmadı. Hatta bana protez yapan firma artık benden bıkmıştı. Zira protezi yaptıktan kısa mühlet sonra daima koştuğum için kırıp geri götürüyordum. En sonunda ‘Bu protez koşmak için değil’ dediler. Dedim ki; ben bu protezle koşacağım. Şu an 60 kilodayım ve bana 120 kiloyu taşıyabilen bir protez ayağı taktılar ki artık kırmayayım diye. Çocukluğumda bakışlardan rahatsızlık duyduğum oluyordu. Fakat bilhassa ampute futbolla tanıştıktan sonra bir ayağın olmamasının hiçbir mana söz etmediğini, muvaffakiyetin azimle geleceğini gördüm.” sözlerini kullandı.
“ÇOCUKLAR, HAREKETSİZ HAYAT SÜRÜYOR”
Öğrencilerime başarılı ve ahlaklı olmayı aşılamaya çalıştığını belirten Şehmus Erdinç, “Profesyonel olmasa bile spor yapmanın ehemmiyetini öğrencilerime anlatıyorum. Günümüzde obezite çok yaygınlaştı, çocuklar sıhhatsiz besleniyor ve hareketsiz bir hayat sürüyorlar. Bizler jenerasyon olarak sokakta atlayıp zıplayarak büyüdük, bu esnada aslında farkında olmadan motor marifetlerimizi geliştirmişiz. Öğrencilerin, hareketsiz ömürden kaynaklı sonlarını kaldırmaya çalışıyorum.” diye konuştu.
ÖĞRENCİLERİ, ŞEYHMUS ÖĞRETMENDEN ŞAD
Şeyhmus Erdinç’in öğrencilerinden Furkan Güngör, öğretmeni sayesinde spor yapmaktan keyif aldığını vurguladı.
Öğrencilerden Aysema İnal da Şeyhmus öğretmenin dersleri sayesinde spor kollarına ilgisinin arttığını belirtti. Begüm Yıldırım ise en sevdiği dersin öğretmeni sayesinde vücut eğitimi olduğunu kaydetti.
Ensonhaber
