Eski model Ebru Şallı, internette yayınlanan bir programa konuk oldu. Şallı, çocukluğundan aile yaşantısına, hayatının dönüm noktasından oğlu Pars’ı kaybettiği acılı vakitlerine kadar hayatına dair her şeyi anlattı.
İşte Ebru Şallı’nın açıklamalarından satır başları…
“Boşanmayı dışarıdan kimsenin gözüne sokmadık. Herkes bilmez lakin boşanmanın yansımanın da makûs olduğunu düşünmüyoruz. Biz bunu iyi başardık. Anne baba boşanabilir ancak sonuçta çocuklardan boşanmıyorsunuz.
“BOŞANMAYI MÜSPETE ÇEVİRDİK”
Anne baba olmaya devam ediyorsun, başka farklı meskenlerde. Anlaşarak ayrıldıysan, sorun, hengame, gürültü, spesifik bir sorun yoksa bence çocuklar için şahane bir şey. Hem annesi hem babası ile başka farklı vakit geçiriyor. Vakit zaman bir ortada oluyor. Bu müspete çevrilebilir ki bizim çevirdiğimizi düşünüyorum.”
“ARKAMA BAKMIYORUM”
16 yaşında fotomodelliğe başladım. Ben Ebru Şallı olmaktan çok memnunum. 1 günde ünlü oldum. 40 yaşında ünlü olan biri ile çocuk yaşta ünlü olup bu vakitlere gelmek bence çok farklı şeyler. Evlendim, boşandım. İki çocuk doğurdum, bir sürü iş yaptım. Ardıma baktığım vakit yaptığım hiçbir şeyden pişmanlık hissetmiyorum. Ardıma bakmıyorum zati, önüme bakıyorum.
“PARS BAŞKAYDI”
Tanıyan Pars’tan çok etkilenirdi. ‘Bu nasıl bir çocuk’ derlerdi. Gerçek bir melekti. Bu hayatta bir melek doğurmuşum ve dokuz yıl bir melek ile yaşamışım. Kimseyi kıramaz, azıcık üzüldüğü an onu toparlamaya çalışır, dayanılmaz bir sevgi çıkıyordu içinden. Pars daima diğerdi.”
Pars’ın boyun ağrısı yaşaması üzerine tetkikler için hastaneye gittiklerini belirten Şallı, hekimlerin bir hafta gayretlerine karşın tam olarak sorunun ne olduğunu bulamadıklarını, kan analizlerinin iyi çıkmasına karşın ağrısında bir değişiklik olmadığını anlattı.
“MR ÇEKİLİNCE YIKILDIM”
“Ultrasonda da çıkmadı. MR çekildi, o vakit öğrendik. Birinci duyduğunuz an bir annenin ya da babanın dünyasının yıkıldığı an. Çok büyük bir acı. Oysaki ağrıları vakit zaman yaşıyormuş ve ‘geçer’ diye düşünüp söylemiyormuş. Birinci kere okulda ağladığı bir an oldu, ağrısı çok fazlaydı. Çok süratli ilerleyen bir çeşitti…
2.5–3 yıllık süreçte tedavi ile çok hoş yanıtlar aldığımız periyotlar oldu. Yanıt vermesi büyük bir şeydi. Bıraktığımız an tekrar süratli halde atak yaptı, ağrılar başladı. Tabip birebir protokolü uygulayamayacağı için kemik iliği nakline geçmemize karar verdi…
“İLİK VERDİM”
Dünyada bu iliği bulamadık. Aile bireylerine bakıldı. Bende literatürde olmayan bir doku çıktı ve o doku Pars’ta da vardı. Tabip ‘iliğiniz tutmuyor lakin bu doku sizde var ve Pars’ta da olduğuna nazaran bir manası var’ dedi. İlik dahil her şeyimi vermek istiyordum. İlik verdim…
Çok başarılı bir nakil gerçekleştirdiler. İlik yüzde 100 tuttu. Bu memnun haberi alıp, konutumuza geçtik. Herkes çok sevindi ve ‘artık bir şey olmaz’ dedik. Olmayan çok var zira. B negatif kan bulmak çok zordu…
Bir yandan ünlü biri olmak sıkıntı ve çocuğa bu türlü bir anı bırakmak istemiyordum. O yüzden kimseye anlatmadık, paylaşmadık. O hastane odasında o kadar hoş günlerimiz geçti ki. O hastane odası benim için cennet bahçesiydi.”
“GÖRÜNMEZ OLMAK İSTİYORDU”
Hastane sürecinde oğlu Pars ile ortalarında geçen duygusal bir diyalogu da anlatan Ebru Şallı, Pars’ın kendisine ‘Annecim ben senin daima bu türlü gülmeni, hoş olmanı istiyorum ve yaşlanmanı istemiyorum’ dediğini ve Pars’ın isteğinin ise görünmez olmak olduğunu söyledi.
“Pars görünmez oldu işte. Ben onun hakkında konuşurken her vakit bu türlü ağlamam, sık sık yanına giderim, hoş şeyler konuşurum, gülerim. Acımı daha farklı yaşıyorum. Kimseye bunun hesabını vermek zorunda değilim. Benim onunla aramda olan diyalogu, duyguyu kimse bilemez.”
Ensonhaber
