Çağımızın en sevilen müelliflerinden biri Gabriel García Márquez. Hayat hikayesini anlattığı Anlatmak İçin Yaşamak, yalnızca anlatmak, yazmak için yaşamış bir muharririn anılarını değil, Yüzyıllık Yalnızlık ve başka yapıtlarının oluşumuna dair izler de içeriyor.
García Márquez, hayatını, yazarlığa nasıl başladığını anlattığını kitapta kaçınılmaz olarak kendisini derinden etkileyen kitaplardan da bahsediyor.
24 kitaptan oluşan teklifin hepsinin kapaklarını buraya koymamız mümkün olmadığı için bunun yerine yalnızca altı kitabın kapaklarını ve Marguez’in kitaplarla ilgili niyetlerini verdik. Meraklıları için kitapların altına satın alma linkini de koyduk.
Keyifli okumalar dileriz…
Müellifin etkilendiği başka kitaplar ise şöyle…
Tom Amca’nın Kulübesi / Harriet Beecher Stowe, Moby Dick/ Herman Melville,Oğullar ve Sevgililer / D.H. Lawrence, Binbir Gece Masalları, Dönüşüm / Franz Kafka, Alef / Jorge Luis Borges, Tüm Hikayeleri / Ernest Hemingway Ses Sese Karşı / Aldous Huxley, Fareler ve Beşerler / John Steinbeck, Gazap Üzümleri / John Steinbeck, Tütün Yolu / Erskine Caldwell, Hikayeler / Katherine Mansfield
Gabriel García Márquez
“HAYAT İNSANIN YAŞADIĞI DEĞİLDİR”
İşte, yer yer muharririn notlarıyla birlikte, “Hayat, insanın yaşadığı değildir; aslolan, hatırladığı ve anlatmak için nasıl hatırladığıdır,” diyen García Márquez’i insan ve müellif olarak biçimlendiren kitaplar..
Thomas Mann – Büyülü Dağ
“Benim bugün bile kendime açıklayamadığımsa, Thomas Mann’ın Büyülü Dağ isimli romanının şaşırtan başarısıdır; tüm geceyi Hans Castorp ve Claudia Chauchat’nın bir öpücüğünü bekleyerek gözümüzü kırpmadan geçirmememiz için müdürün ortaya girmesi gerekmişti. Naptha ve arkadaşı Settembrini ortasındaki felsefi atışmanın tek bir sözcüğünü bile kaçırmamak için tuhaf bir tansiyon içinde yataklarımızda bağdaş kurup oturmuştuk. O gece okuma bir saatin üzerine çıkmış, sonunda alkışlarla karşılanmıştı.”
Sayfa: 881
Ulysses – James Joyce
“James Joyce’nin Ulysses’iydi elbette, sabrım tükenene kadar bölük pörçük, arbede dövüş okudum. Vakitsiz bir gözü peklikmiş. Yıllar sonra, uysal bir yetişkine dönüştüğümde kendime kitabı ciddiyetle tekrar okuma vazifesi verdim ve sadece içimde varlığından bir an bile kuşku duymadığım kendine mahsus bir dünyayı keşfetmekle kalmadım, lisanın kullanımında özgürleşmem, vaktin yönetimi ve kitaplarımın yapısı hususlarında da fevkalade bir teknik dayanak aldım”
Ses ve Öfke – William Faulkner
“İşte o vakit yirmi yaşında Ulysses ile Ses ve Öfke’yi okumaya yeltenmemin iki geleceği olmayan, olgunlaşmamış cüretkârlık olduğunun farkına vararak, her iki kitabı da daha basiretli bir gözle tekrar okumaya karar verdim. Faulkner ve Joyce’ta bana o vakitler havada kalmış, anlaşılmaz, içine girilmez görünen ne varsa, korkutucu bir hoşluk ve yalınlıkla önüme serildiler.”
Sayfa: 304
Döşeğimde Ölürken – William Faulkner
“Tek sesli anlatımımı, Döşeğimde Ölürken anlatımındaki betimleyici Yunan korosunda, tıpkı vefat döşeğindeki bir adamın yatağının etrafındaki aile üyelerinin niyetleri üzere köyün tüm sakinleri ortasında dağıtarak çeşitlendirmeye karar verdim. Bir tiyatro metnindeki üzere her konuşmada karakterlerin isimlerini tekrar etmeyi becerebileceğimi sanmadığım için, üç ses kullanmaya karar verdim.”
Sayfa: 222
Kral Oidipus – Sophokles
“Lisedeyken bölük pörçük tekraren okuduğum Odysseia dışında sıkıcı ve gereksiz bulduğum Yunan ve Latin klasiklerini hor görmemi [Gustavo Ibarra] tehlikeli bulur, benim için kaygılanırdı. Veda etmeden evvel kütüphanesinden deri kaplı bir cilt alarak ciddiyetle bana uzattı: Güzel bir müellif olabilirsin, dedi, lakin Yunan klasiklerini iyi öğrenmezsen, çok iyi bir müellif olamazsın. Sophokles’in eserleriydi kitap. O andan sonra Gustavo ömrümdeki belirleyici varlıklardan biri oldu; daha birinci okumamda Kral Oidipus kusursuz bir yapıt üzere göründü bana”
Sayfa: 56
Yedi Çatılı Konut – Nathaniel Hawthorne
“Gustavo Ibarra bana Nathaniel Hawthorne’un ömrüm boyunca bende iz bırakan Yedi Çatılı Mesken isimli kitabını verdi. Odysseus’un orada oraya sürüklenişindeki hasretin alınyazısı üzerine bir kuram geliştirdik ve çıkışı bulamayarak kaybolduk. Yarım yüzyıl sonra birebir mevzuyu Milan Kundera’nın usta işi bir metninde çözümlenmiş buldum”
S
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
Ensonhaber
