İsrail’in, Ramazan ayında bilhassa Kudüs’te Filistinlilere yönelik pvorokasyonları sonrası Gazze’den misilleme olarak atılan füzeleri münasebet göstererek 10 Mayıs’ta başlattığı ve 11 gün süren akınlarında, Gazze’de 66’sı çocuk, 39’u bayan olmak üzere en az 254 Filistinli hayatını kaybetti.
AİLELER DARMADAĞIN OLDU
Akınlar, Gazze’de pak çocukları annelerinden, babalarından, kardeşlerinden ayırdı; aileleri darmadağın etti.
İsrail akınlarından geriye gözü yaşlı anneler, babalar, yetim ve öksüz çocuklar ile Gazze’nin birçok bölgesinde göze çarpan enkazlar kaldı.
BAYRAMDA MESKENLER AMAÇ ALINDI
Gazze’nin kuzeyinde Ebu Hatab ailesinin yaşadığı konut, Ramazan Bayramı’nın üçüncü günü olan 15 Mayıs’ta İsrail saldırısının gayesi oldu.
Taarruzda anne Yasemin Hassan (30), oğulları Yusuf (11), Bilal (9) ve Yamin (6) ile kızları Meryem (8) ömrünü yitirdi.
Tıpkı taarruz, kardeşinin konutuna bayramlaşmaya gelen Hadidi ailesinden anne Maha ile oğulları Suheyb (14), Yahya (11), Abdurrahman (8) ve Usame’yi (6) de hayattan kopardı.
Bombardımanın amacındaki konutun enkazından Hadidi ailesinin 5 aylık oğlu Ömer ile Ebu Hatab ailesinin 4 yaşındaki kızı Maria yaralı kurtarıldı.
7 KİŞİLİK AİLEDEN GERİYE BABA İLE KIZI KALDI
Gazze’nin birçok bölgesinde olduğu üzere İsrail saldırısı, Ebu Hatab ailesinin de hayatını altüst etti.
Artık 7 kişilik aileden geriye kalan baba Alaa ve kızı Maria, birbirlerine kenetlenerek hayata tutunmaya çalışıyor.
Babasıyla birlikte konutlarından geriye kalan enkazın bulunduğu alana gelen Maria’nın yüzündeki hüzün yürekleri dağladı.
Daha hayatının başında babasıyla tek başına kalan Maria’nın yaşadıkları, İsrail’in Gazze’deki Filistinlere yaşattığı acıların özeti üzere.
Ebu Hatab ailesinin geçmişi, anıları, keyifli günleri, adeta İsrail hücumuyla yerle bir olan konutun enkazına gömüldü.
Taarruzdan geriye acılı bir baba ve küçük yüreğiyle yaşananları anlamlandırmaya çalışan 4 yaşında bir kız çocuğu kaldı.
Baba Alaa, 2 kız kardeşiyle çocukluktan bu yana yetim ve öksüz büyüdüklerini, birbirlerinden öteki kimselerinin olmadığını belirtti.
EKMEK İÇİN DIŞARI ÇIKTIĞI SIRADA KONUTUNA BOMBA DÜŞTÜ
Akının olduğu akşam ablası Maha’nın 5 oğluyla bayramlaşmak için konutlarına geldiğini anlatan Alaa, bombalamanın, ekmek almak için dışarı çıktığı sırada yaşandığını söyledi.
Ekmek aldığı sırada Gazze’nin birçok bölgesinde hissedilen büyük bir patlama duyduğunu aktaran Alaa, “Patlama sesi yakınlardan geldi ve dumanlar yükselmeye başladı. Taarruzun yapıldığı yere yanlışsız koştuk ve baktık ki vurulan mesken benimkiydi. Konutumuz, eşimin ve çocuklarımın, kız kardeşimin ve onun çocuklarının başlarına yıkılmıştı. Büyük bir musibetti benim için, hudut krizleri geçirdim. Dayanamadım ve bayıldım. Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.” dedi.
Alaa, hücumun hiçbir ikaz atışı yapılmadan gerçekleştirildiğini ve evvelden kendilerini telefonla uyaran kimsenin de olmadığını söz etti.
Kendi ve kız kardeşinin ailesini amaç alan atağın insanlığa karşı işlenmiş bir katliam olduğunu vurgulayan Alaa, “Doğrudan konutu 6 füzeyle vurmuşlar ve konutu başlarına yıkmışlardı. Hiçbir formda kurtulma imkanları olmamış ne şarapnel kesimlerinden ne de beton ve demir yığınından kurtulabilmişlerdi. Cesetleri enkaz altından paramparça olmuş biçimde çıkarıldı, birçoğunun cesetleri eksik uzuvlarıyla çıkarılabildi. Hala enkaz altından uzuvları çıkıyor.” diye konuştu.
“BU KATLİAMI YAPANLAR İNSAN OLAMAZ”
8’i çocuk, 2’si bayan 10 kişinin ömrünü yitirdiği akının neden yapıldığını hala anlayamadığını lisana getiren Alaa, şöyle devam etti:
“Kafam bu vahim katliamı almıyor. Bunu hiçbir insan yapmaz. Hakikaten bu katliamı yapanlar insan olamaz, bunların tarihte olmaları kabul edilemez, aslında varlıkları da kabul edilmemeli. Neden konutu başlarına yıktı? Konutta bayanlar ve çocuklar vardı. Bilmiyorum Musevilere ne yapmışlardı? Herhalde Maria’yı arıyorlardı onun için meskeni vurdular. Tahminen de Yusuf’u, ya da Meryem’i, Bilal’i, Suheyb’i, Abdurrahman’ı, Usame’yi, Yahya’yı istiyorlardı. Tahminen de Museviler kız kardeşim Maha’yı ya da eşim Yasemin’i arıyordu. Bunlar Musevilere roket mi attı? Onlara ateş mi etti, ne yapmışlardı onlara? Herhalde bu temiz sivilleri arıyorlardı da onun için konutu vurdular.”
“HAYATIMIZI YIKTILAR”
Akının eşini ve çocuklarını kendisinden kopardığını, hayatlarını yıktığını lisana getiren Alaa, “Bu meskende eşim, çocuklarım vardı. Burada biz vardık. Artık hayatımızı yıktılar, tüm sahip olduklarımı yok ettiler… Benim ve çocuklarımın başını soktuğu yuvamız yok edildi. Maria hariç hepsi yok edildi. Hayatımın bir modülü olan sığınağım, desteğim, kederlerimi anlattığım, şikayetlerimi ulaştırdığım sevgili eşim benden alındı. Allah ona rahmet eylesin.” tabirlerini kullandı.
Oğlu Yusuf’un konutun çabucak her işine koşturduğunu ve yaşına karşın kocaman bir erkek üzere davrandığını anlatan Filistinli baba, “Oğlum Yusuf alındı benden. Hayallerimiz söndürüldü. Hayatım çalındı, hiçbir şeyim yok artık.” diye konuştu.
“KIZIM BAZEN ‘ANNEM NEREDE’ DİYE SORUYOR”
Küçük kızı Maria’nın atak anında odasında uyduğunu ve patlamanın şiddetiyle konutlarının camından yandaki binanın merdivenlerine savrulduğunu aktaran acılı baba, “Çığlıklar içinde merdivenlerde bulmuşlar. Başından kanlar akıyormuş, annesini çağırıyormuş. Şoke olmuş bir durumda kan ve toprak içinde kalmış çocuğum.” dedi.
Maria’nın patlamanın ortasında kaldığını ve çok büyük bir acı yaşadığını lisana getiren Alaa, “O vahim patlama sesleri, enkaz, yıkım, dehşet, kapkara toz, duman, kızıl alevler, füzelerden çıkan o yakıcı ateş, tüm bunlar onun hafızasına kazındı. Maria işgalin katliamını yaşayan şahidi olacak. Kardeşlerinin, annesinin ve ailesinin hafızası olarak yaşayacak. Allah onu işgal devletinin zulmünden ve katliamından kurtardı.” tabirlerini kullandı.
Maria’nın taarruzdan sonra pek kimseyle konuşmadığını ve çok önemli bir ruhsal takviyeye gereksinim duyduğunu kaydeden Alaa, “Maria bazen ‘annem nerede’ diye soruyor, ‘cennete gitti’ diyorum. Meryem (ablası) nerede, cennette. Yusuf nerede, cennette, kardeşlerim nerede, cennette. Halam Maha nerede cennette. Maria’ya ‘peki sen cennete masraf misin?’ diye sorduğumuzda, korkuyor, ‘hayır’ diyor. Haydi konuta gidelim dediğimde, ‘evimiz vuruldu’ diyor. ‘Neden bu türlü oldu baba’ diye soruyor. Ben de bunlar zalimler, bizi sevmiyorlar diyorum. Çocuk az çok anlıyor elbette.” halinde konuştu.
“YİNE DE ŞÜKREDİYORUM”
Konutlarının yıkılması nedeniyle sokakta kaldığını ve gidecek hiçbir yerinin olmadığını kaydeden Alaa, bazen arkadaşlarında bazen de komşularında kaldığını aktardı.
Kızı Maria’yı ise anneannesinin meskenine bıraktığını kaydeden Filistinli baba, tekrar de haline şükrettiğini söyledi.
İSRAİL ZULMÜ NEDENİYLE AŞKELON’DAN GÖÇ ETTİ
İsrail zulmü nedeniyle Askalan (Aşkelon) kentindeki meskenlerini terk ederek Gazze’ye yerleşmek zorunda kalan Filistinli bir mülteci ailenin çocuğu olduğunu anlatan Alaa, “Benim ve çocuklarımın hayali inanç ve huzur içinde bir hayat yaşamaktı. Temennileri bu topraklarda barış ve inanç içinde yaşamaktı. Ben mülteci bir ailenin çocuğuyum. Topraklarına, memleketlerine (Askalan – Aşkelon) dönmek istiyorlardı.” tabirlerini kullandı.
Ensonhaber
