Fetullahçı Terör Örgütü’nün (FETÖ) 15 Temmuz 2016 tarihinde gerçekleştirdiği hain darbe teşebbüsünün üzerinden 5 yıl geçmesine karşın acılar hala tazeliğini koruyor.
Darbe teşebbüsünde her yaştan vatandaş sokağa çıkarak demokrasiyi ve vatanını sahiplenirken çok sayıda şehit verildi.
Cuntacılar tarafından yapılan taarruzlarda birçok vatandaş da yaralanarak gazilik mertebesine erişti.
14 YAŞINDA GAZİ OLDU
FETÖ’nün 15 Temmuz 2016’daki kalkışmasını engelleyebilmek için büyük bir çaba ortaya koyan vatandaşlardan biri de o devirde 14 yaşında olan Adviyye Gül İsmailoğlu’ydu…
TERÖRİSTLERE KARŞI DİRENDİ
Genç yaşına rağmen Türkiye’nin darbe teşebbüsünü hak etmediğinin şuurunda olan İsmailoğlu, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın milleti meydanlara daveti üzerine annesi, babası ve ablasıyla Fatih’teki konutundan çıktı. Elinde ve sırtında Türk bayrağı, lisanında tekbirle Saraçhane’deki İstanbul Büyükşehir Belediyesi binasına hakikat ailesiyle ilerleyen İsmailoğlu, “Şehadet en erdemli ölümlerden biridir.” kanısından aldığı güçle asker üniforması giyen terör örgütü üyelerine öbür vatandaşlarla birlikte direniş gösterdi.
SOL KOLUNA KURŞUN İSABET ETTİ
Saraçhane Parkı’nda bulundukları esnada darbecilerin açtığı ateş sonucu sol koluna kurşun isabet eden ve ağır yaralanan İsmailoğlu, “Anneme meskenden çıkmadan evvel, ‘Orada ölürsek şehit olur muyuz?’ diye sordum.” dedi.
Adviyye Gül İsmailoğlu, 15 Temmuz darbe teşebbüsünü haber
“HERHALDE ASKERİMİZ BİZE SİLAH DOĞRULTMAZ”
Askerleri gördüklerinde, “Herhalde askerimiz bize silah doğrultamaz.” diye düşündüklerini ancak tekrar de her şeye hazırlıklı olduklarını söyleyen İsmailoğlu, annesine meskenden çıkmadan evvel “Orada ölürsek şehit olur muyuz?” diye sorduğunu, onun da kendisine, “Oraya vatanımız için gidiyoruz. Vatan sevgisi imandandır. Allah’ın müsaadesiyle ölürsek şehit, kalırsak da gazi oluruz.” cevabını verdiğini aktardı.
“SINIRI GEÇENİ VURMAYA BAŞLADILAR”
İsmailoğlu, o gece Saraçhane’de yaşananları şu sözlerle anlattı:
“Belediyenin önünde asker kılığına girmiş hainler barikat kurmuşlardı. İnsanların geçişine müsaade vermiyorlardı. Yaklaşık 15-20’si askeri kamyonetin önüne diz çökmüştü. Ellerinde G3 tüfekleriyle insanlara nişan almış bekliyorlardı. 100-150 kadar insan da barikatı aşmaya çalışıyordu lakin o görünmez sonu geçen her kişiyi yavaş yavaş ayaklarından vurmaya başlamışlardı.
“ÇOK GARİP BİR RUH HALİNDEYDİM”
Olağanda, insanın silahların üstüne yürürken korkmaması imkansızdır. Lakin nitekim bir endişe yoktu. Yolun başında dehşet varsa bile ne olacağını bilmediğimiz için buraya geldiğimizde büsbütün yok olmuştu. Aslında açıklanamayacak bir yürek diyebilirim.
‘Akacak kan damarda durmaz’ derler ya meskenden beri çok garip bir ruh halindeydim. Garip bir kahkaha halim vardı. Herkes ‘Adviyye ne yapıyorsun? Ülke elden gidiyor neden gülüyorsun?’ diyordu fakat elimde olmayan bir halde gülme almıştı beni. Ülkem için savaşmanın gururuna erişebileceğime inanıyordum. Tahminen o yüzden istek vardı içimde. İçim rahattı.”
BİRLİKTE HAREKET ETTİLER
Önlere gerçek ilerlemeye çalışırken, üstlerine “yağmur gibi” mermi yağdırdıklarını aktaran İsmailoğlu, insanların başlarından ve kalplerinden vurulduklarını gördüğünü, o an bu şahısların daima yücelttikleri, kendi içlerinden saydıkları askerler olamayacaklarını fark ettiklerini söyledi.
Bu esnada mecburen yere çökmek, geri çekilmek zorunda kaldıklarını lakin en ufak bir fırsatta darbecilerin üstlerine gittiklerini anlatan İsmailoğlu, kaçmayı ya da saklanmayı değil daima birlikte hareket ederek onları engellemeyi düşündüklerini vurguladı.
“AYAĞA KALKINCA SIRTIMDA ACI HİSSETTİM”
Babasının kendilerini kurşunlardan korumak için yerde tutmaya çalıştığını belirten İsmailoğlu, vurulma anından şöyle bahsetti:
“Yanıma bir yaralı düştü. Sanırım dizinden vurulmuştu. Bağırmasını duydum ve yardım etme içgüdüsüyle ayağa kalktım. Kalktığımda sırtımda acı hissettim. Sırtımdan vurulduğumu düşündüm ancak mermi sol kolumdan girmiş, kürek kemiğimin ucunu parçalamış, akciğerlerimin ikisini de ucundan zedelemiş. Sırtımda da 15 santim çapında bir delik açmış. Orayı parçalayarak dışarı çıkmış. O yüzden sırtımda acıyı hissettim. Yere düştüm. Mevt endişem yoktu. İçimde bir rahatlık vardı. Tahminen de yola o biçimde çıktığımız için. Yavuz Sultan Selim’in dediği üzere, ‘Ölürsek cennet bizim kalırsak devlet bizim.’ Tahminen bu şuurda olduğum için dehşet hissetmedim. Aslında hiç bayılmadım, kendimdeydim. Beşerler, ailem yanıma geldiler. Yakındaki hastaneye taşımaya çalıştılar. Her yer kan içindeydi. Yerlerdeki sedyelerde bile hastalar vardı ve bana müdahale edemeyeceklerini söylediler. Sonra bir vatandaş bizi aracına aldı. O geceki en besbelli hislerden biri kimsenin birbirini tanımadan yardım etmesiydi. Vatan Caddesi’ndeki hastaneye götürdü.”
“KEŞKE BİRAZ DAHA DURABİLSEYDİM”
Adviyye Gül İsmailoğlu, bu ortada aklından, “Keşke biraz daha durabilseydim. Biraz daha savaşabilseydim. Yanlarına gidip, siz ne yapıyorsunuz? diye sorma fırsatım olsaydı.” fikirlerinin geçtiğini lisana getirdi.
“SİZ DAHA 14 YAŞINDA KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞUYLA BAŞ EDEMİYORSUNUZ”
FETÖ ile ilgili bilhassa kendi davalarını yakından takip ettiğini aktaran İsmailoğlu, “O davaya da katıldıktan sonra nasıl beşerler olduklarını anlıyorsunuz. Çok büyük bir yüzsüzlükle biz hatalıymışız, vatan hainiymiş üzere davranabiliyorlardı. Mahkememizde elime konuşma fırsatı geçti. O gece söylemek istediğim şeyi söyleme fırsatım oldu. ‘Siz daha 14 yaşında küçük bir kız çocuğuyla baş edemiyorsunuz. Bu koca ülkeyi ele geçirmeyi nasıl düşündünüz?’ dedim.” sözlerini kullandı.
ANNESİ, İÇİNDE BİR RAHATLIK OLDUĞUNU SÖYLEDİ
Anne ve babası birinci olarak evlatlarını kaybetme korkusu içerisinde olduklarını anlatan İsmailoğlu, “Fakat annem daima, ‘Hastaneye gittiğimizde yüreğimde çok büyük bir acı yoktu. İçimde bir rahatlık vardı.’ diyor. Şehadetin en hoş ölümlerden biri olduğunu düşündüğümüz, tahminen bunu arzuladığımız için bu halde tanımlıyor.” sözünü kullandı.
2 AMELİYAT GEÇİRDİ
Hastanede birinci müdahalenin yapıldığını, sonrasında bir hafta ağır bakımda komada kaldığını söyleyen İsmailoğlu, merminin omurgasına ya da kalbine ziyan vermemesinin ise tabiplerde şaşkınlık yarattığını belirtti.
İsmailoğlu, “Doktorların tabirine nazaran, güya ‘Nasıl en az ziyanı verebilirim’ der üzere, dümdüz değil de “S” çizerek içeride gitmiş. Aylarca tedavim devam etti. Liseye yeni başlamıştım. Okula pansumanla gittiğimi hatırlıyorum. Geçen yıllarda 2 ameliyat daha geçirdim. Şu anda elhamdülillah yeterliyim.” dedi.
“YAŞIM GENÇ OLDUĞU İÇİN AKRANLARIMA SESLENMEYE ÇALIŞTIM”
15 Temmuz’un Türkiye üzere kendisi için de bir milat olduğunun altını çizen İsmailoğlu, halinde konuştu.
Ensonhaber
